Woensdag 27 januari, De dierentuin.

6 februari 2016 - Tambon Koh Chang Tai, Thailand

We zijn samen met de kinderen en Wilma naar een dierentuin geweest met alleen inheemse dieren. De weg er naar toe ging door een heuvelachtig landschap met veel groen. Tot nu toe hadden we nog geen enkele kangoeroe gezien en dus hier zou het dan zeker gebeuren. We gaan het denk ik meest bekende dier van Australië zien maar nog niet in het ‘wild’.

Met een bezoek aan deze dierentuin leer je als toerist in een dagje Healsville Sanctuary snel enige zaken over de dieren in Australië. Er was een prachtige vliegshow met meerdere vogels waaronder de kakatoe. Een veel voorkomende vogel daar in allerlei kleuren. Opvallend was dat de vogels zelf aan kwamen vliegen en dus niet naar de arena werden gedragen. Nadat hun dienst er op zat vlogen ze ook weer zelfstandig weg.

De wombats waren er ook te zien en speciaal was de Tasmanian Devil. Een heel dikke grote rat zou ik zeggen maar wel met uitsterven bedreigd. Ik begreep dat er een soort kanker rond gaat onder deze dieren en die maakt veel slachtoffers. Deze dierentuin doet mee aan een landelijk fokprogramma en dat was succesvol volgens een verzorger die daar over verteld.

Ja en toen toch uiteindelijk de kangeroo. Dus ze zijn er toch. En daar is ie dan. De kangoeroe? Wie het weet mag het zeggen.Maar is dit er wel een? Wie het weet mag het zeggen. De confrontatie met de kangeroo komt later tijdens onze kampeer tocht

Nadat de kinderen een puzzel hadden ingeleverd en een kop koffie voldaan weer op weg naar ‘huis’.

4 Reacties

  1. Liesbeth:
    6 februari 2016
    Wat een mooie verhalen, Jan! Ik ben ook heel benieuwd naar je landschapsfoto's. Heb je de Koala's al gezien? Die vind ik zo leuk!
  2. Hennie Oldenburger:
    6 februari 2016
    Weer een leuk verhaal Jan en geniet er zo lang mogelijk van.
  3. Jelle Kooistra:
    6 februari 2016
    Jan wat een mooie belevenissen maar ... de tiid hâldt gjin skoft. Of je nou down under bent of vanuit Berlijn een weekje bij je ouders logeert (dochter Yoka en kleinzoon Eli) de tijd gaat net zo snel. Gedrieën hebben we tweemaal de paaltjes route Asserbos gerend/gewandeld. Onderweg kwam ook jouw reis ter sprake. Moedig. Al dat geregel, die stress om al verbindingen tijdig te halen. Jaloerse gevoelens bij jou als ik schrijf over het Asserbos? Ja? Nou dan stop ik maar. De lente komt eraan. Wees daar maar zeker van.
  4. 6 februari 2016
    Mooi Jan.